De eerste euthanasie waar ik bij was, vergeet ik waarschijnlijk nooit meer. Ik was nog co-assistent en bezig aan mijn laatste weken voor ik af zou studeren. Het was de tweede dag dat ik in de praktijk stond. Er kwam een oude, magere hond binnen. Ze kon amper nog op haar pootjes staan en ging op tafel direct liggen. Er was geen twijfel: euthanasie was de beste optie voor deze hond. Ik probeerde mijn tranen terug te dringen, maar de eigenaren zagen dat ik het ook moeilijk had met de euthanasie. Terwijl ik hun zou moeten troosten, boden zij mij een zakdoek aan.
Vaak krijgen we tijdens een euthanasie de opmerking dat het voor ons ook niet makkelijk zal zijn om dieren in te moeten slapen. Ik dacht ook eerst dat ik het nooit zou kunnen, dieren inslapen. Maar gaandeweg heb ik geleerd om er anders naar te kijken. Dat moet ook wel, anders hou je het niet vol als dierenarts. Het liefst genezen we de dieren, maar dit is niet altijd mogelijk. Het inslapen van een dier is eigenlijk een heel mooi iets; we voorkomen verdere pijn, ellende of lijden van het dier. Als dierenarts krijg je de kans om de baasjes en het dier te begeleiden op hun laatste reis. Ik kan proberen dit moment voor alle partijen zo aangenaam mogelijk te maken. Een moeilijke taak, maar wel een dankbare.
Er zijn eigenaren die zich verontschuldigen omdat ze staan te huilen tijdens de euthanasie. Dat de dierenarts en paraveterinair die bij de euthanasie zijn niet staan te huilen, betekent niet dat wij uw tranen niet begrijpen. Het is ook heel verdrietig om een huisdier te verliezen. Ook als het voor het dier de beste beslissing is, omdat er anders sprake is van uitzichtloos lijden, is het geen makkelijke keuze die u als eigenaar moet maken.
De ene euthanasie is voor een dierenarts moeilijker dan de andere. Euthanasieën van jonge dieren zijn altijd erg aangrijpend. Zo was er een korte tijd terug een jonge poes Pip bij ons onder behandeling. Twee jaar was ze, maar heel erg ziek. Uit bloedonderzoek bleek dat de nieren van deze jonge dame ontzettend slecht werkten. De nierwaardes waren heel sterk verhoogd; we zien nierpatiënten op leeftijd die mooiere waardes hebben… Samen met de eigenaar hebben we alles uit de kast gehaald om Pip beter te maken. We hebben haar extra vocht gegeven en antibiotica. Er is met een echo gekeken hoe haar nieren eruit zagen. Helaas mocht dit allemaal niet baten. Omdat Pip alleen maar achteruit ging, hebben we samen met de eigenaren de moeilijke keuze gemaakt om Pip in te slapen. Het was de beste keuze, maar bij een jong dier, wiens leven eigenlijk net begonnen is, is het altijd verdrietiger, voor alle betrokkenen.
Volgende keer als u een dier moet laten euthanaseren, verontschuldigt u zich dan niet voor uw tranen. Denk aan alle mooie momenten die u samen met uw dier heeft meegemaakt. Of het nu een konijn, een hamster of een hond is: u heeft van het dier gehouden. Bij houden van hoort helaas ook loslaten. Ik ben dankbaar dat ik dieren op dat moment uit hun lijden kan verlossen en ze kan helpen op een rustige en waardige manier te sterven.
Wilt u weten hoe een euthanasie bij ons in zijn werk gaat? Hier vindt u meer informatie: Euthanasie.
