Bezorgd worden we gebeld door de oppas van Elly: in huis liggen allemaal plasjes bloederige ontlasting. Eigenlijk hebben we die dag geen plek meer, maar omdat het probleem ernstig klinkt en de oppas erg bezorgd is, creëren we een extra plek. Als de oppas en Elly de spreekkamer binnen komen, blijkt onze inschatting juist te zijn: voor ons ligt een hond die een doodzieke indruk maakt. De oppas vertelt dat ze bloederige diarree heeft; het hele huis lag vol toen hij van zijn werk kwam. Elly wil niks meer, ze ligt de hele dag op haar favoriete plek: een babywippertje. Op dit wippertje ligt ze op de behandeltafel. Ze tilt nauwelijks haar kop als we met haar bezig zijn. De timing is erg ongelukkig: het baasje van Elly is op vakantie en zou pas enkele dagen later terugkomen.
In overleg met de oppas besluiten we Elly op te nemen. Ze is uitgedroogd en heeft veel buikpijn. Ondanks extra onderzoeken kunnen geen duidelijke oorzaak vinden voor haar probleem. Dit betekent niet dat we niks kunnen doen: we kunnen de symptomen behandelen. Door de diarree heeft Elly veel vocht verloren. We leggen een infuus aan in een ader in haar voorpoot, om haar zo van vocht te voorzien. Ook geven we haar een injectie tegen de buikpijn en misselijkheid. De hele middag ligt Elly bij de balie in haar wippertje.
De volgende ochtend is Elly nauwelijks opgeknapt. Het enige wat ze wil, is in haar wippertje liggen. Het begint er steeds somberder uit te zien voor Elly. We hebben te doen met Elly en haar baasje, die zover weg is nu haar hond zo ziek is, en geven Elly zoveel mogelijk aandacht en knuffels.
Eind van de middag komt de zoon van de eigenaresse langs. Elly doet iets wat ze al dagen niet gedaan heeft: ze tilt haar koppie op en kwispelt voorzichtig. Opeens is haar eetlust ook terug: ze eet alsof haar leven ervan af hangt. Ze lijkt helemaal op te leven nu er een bekend iemand bij haar is. Wij proberen dieren in de opname zoveel mogelijk aandacht en liefde te geven, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde als de liefde van haar eigen familie.
Omdat Elly zo goed op de aanwezigheid van een bekende reageert, mag Elly tijdens het weekend naar huis. Maandagochtend lijkt er een hele andere hond binnen te komen: Elly loopt zelf, met opgeheven hoofd en staart. Ze heeft geen diarree meer gehad en goed gegeten. Dankzij de zoon, en de terugkomst van haar baasje, heeft Elly een reden gevonden om het niet op te geven toen ze zo ziek was.
Het verhaal van Elly illustreert het belang van het maken van goede afspraken als je op vakantie gaat. Wilt u gebeld worden als uw huisdier ziek wordt? Of machtigt u de oppas om zonder overleg naar de dierenarts te gaan, waar er onderzoeken en behandelingen uitgevoerd mogen worden tot een bepaald bedrag? Wat wilt u als uw dier zo ziek wordt, dat euthanasie het enige is dat we nog kunnen doen: wilt u dat dit in overleg met u gebeurd, of wilt u het op vakantie niet horen? En mocht uw dier komen te overlijden, wat wilt u dan dat er met zijn of haar lichaam gebeurd? Dit zijn niet de leukste vragen om over na te denken, maar wel erg belangrijk. Zowel voor u, als de oppas: als hier vooraf geen goede afspraken over gemaakt worden, kan dit weleens tot teleurstellingen en conflicten achteraf lijden.
Het is niet alleen belangrijk om over dit soort zaken na te denken als uw huisdier op leeftijd is. Ook jonge dieren kunnen plotseling erg ziek worden. En ook een recente controle door de dierenarts sluit problemen tijdens de vakantie niet uit: Elly was twee maanden voor de vakantie nog gevaccineerd en gezond bevonden.
Het beste kunt u deze zaken met de oppas bespreken en vastleggen voor uw vakantie. Geef uw wensen ook aan ons door, zodat we de kans op een misverstand zo klein mogelijk maken. Dan kunt u onbezorgd van uw vakantie genieten.
